حلقه مفقوده تراکنش‌ها / آیا ریسک پایان می‌پذیرد؟

زمانی که از مصرف‌کنندگان درمورد راهکارهای احراز هویت دلخواهشان سوال می‌شود، اغلب استفاده از پسوردها را به راهکارهای بیومتریک و یا استفاده از کدهای ارسالی از طریق اس‌ام‌اس تریجح می‌دهند. این انتخاب یشتر ریشه در نگرانی‌های کاربران برای امنیت دارد تا راحت‌طلبی آنها. ۶۱ درصد مصرف‌کنندگان بر این عقیده‌اند که استفاده از راهکارهای احراز هویت بیومتریک، به مراتب سریع‌تر و راحت‌تر از سایر راهکارهای سنتی و پرداخت صورت‌حساب‌های کالا و خدمات است و این در حالی است که ۵۷ درصد از مصرف‌کنندگان نیز پذیرفته‌اند که احراز هویت پرداخت با استفاده از راهکارهای بیومتریک می‌تواند خریدهای آنها از طریق گوشی‌های تلفن هوشمندشان را نسبت به خریدهای آنلاین دسکتاپی به مراتب تسهیل کند.

پی‌سیف این گزارش را در دو بخش ارائه داده است. در بخش اول به این سوال پاسخ داده می‌شود که آیا بیومتریک راهکار راحت‌تری نسبت به سیستم‌های امنیتی برای پرداخت‌های آنلاین است یا نه و در پاسخ به این سوال به امنیت سه‌بعدی ۲/۰ و همینطور تمایل مصرف‌کنندگان به استفاده از بیومتریک نیز پرداخته می‌شود.

در بخش دوم موضوع فناوری‌های صوتی مطرح می‌شود و اینکه آیا این فناوری آینده تجارت الکترونیک خواهد بود یا نه. باید گفت که انقلاب صنعت پرداخت تحت‌الشعاع سه فاکتور مهم است؛ نوآوری فناورانه، مقررات و تمایل مصرف‌کنندگان. در مورد جایگزینی پسوردها با فرایندهای مدرن احراز هویت بیومتریک، رگولاتوری و فناوری هر دو به طور کاملی برای رخ دادن انقلابی عظیم در دسترس هستند اما تمایل و پذیرش کاربران هنوز هم مستلزم زمان است و جای کار دارد.

گزارش «حلقه مفقوده تراکنش‌ها» توسط راه پرداخت و عصر تراکنش به فارسی ترجمه و بازطراحی شده در اختیار مخاطبان قرار گرفته است.